Ινδικόπλους: Εν τρίτον σκέψεως και μια πρόταση

Στα γρήγορα, γιατί λόγω ελλείψεως χρόνου δεν έχω τη δυνατότητα να εκθέσω αναλυτικές σκέψεις σε μια σειρά: από το μεθαυριανό δημοψήφισμα απέχω. Νηφάλια και ορθολογικά, απέχω. Ήταν άλλωστε η πρώτη μου σκέψη όταν άκουσα για δημοψήφισμα, ή ίσως η δεύτερη.

Υπάρχει περίπτωση να αλλάξω στάση; Ναι. Πότε; Εάν μπριζωθώ.

Εάν με μπριζώσουν και λειτουργήσω μη νηφάλια και μη ορθολογικά, θα κατέβω και θα ψηφίσω ΟΧΙ. Με την "καρδιά μου" (...την ταραγμένη, στην περίπτωση αυτή). Το ΝΑΙ δεν μπήκε καθόλου ως ενδεχόμενο, και μόνο η σκέψη ότι θα μπορούσα ίσως να το είχα σκεφτεί μου προκαλεί στομαχικές διαταραχές.

Αρκετά πράγματα έχουν βρεθεί να με μπριζώνουν αυτή τη βδομάδα, αλλά αντιστέκομαι ακόμα. Για παράδειγμα, το παρακάτω εμετικό πανό από τη συγκέντρωση του ΝΑΙ στο Σύνταγμα.

Ή η παρακάτω τοποθέτηση της φεουδαρχίνας του σιχαμένου Ποταμιού. Προφανώς ο "φιλελευθερισμός" της έχει μείνει (ακριβώς) 800 χρόνια πίσω στον καιρό της Magna Carta.

Αλλά όπως είπα, προς το παρόν βαστάω ακόμα. Και επειδή θέλω να βαστήξω, και θέλω νηφάλια να (μην) συμμετάσχω στη διαδικασία της Κυριακής, έχω να προτείνω το εξής. Αν είσαι απ' αυτούς που έχουν τις ικανότητες, το χαρακτήρα και την τάση να με μπριζώνουν, ας τηρήσουμε σιγή ασυρμάτου, τουλάχιστον για αυτές τις δυο μερούλες και κάτι. Δε θα πάθουμε τίποτα, ούτε εγώ ούτε εσύ. Εκτός αν ενδιαφέρεσαι ρητά να στηρίξεις το ΟΧΙ.

Νομιμοποιούμαι, φυσικά, να προχωρήσω παραπέρα και να δηλώσω δημοσίως ότι γενικά email μπριζωμένων που μοναδικό αποτέλεσμα που μπορεί να έχουν είναι να μπριζώσουν (ή αντι-μπριζώσουν) και μένα δεν ενδιαφέρομαι υπό οιεσδήποτε συνθήκες να λαμβάνω. Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη ψυχοθεραπείας, αλλά το inbox μου δεν είναι ίδρυμα. Αυτό όμως είναι ευρύτερο. Το ξαναπιάνουμε άλλη φορά. Προς το παρόν προέχει η νηφαλιότητα των ημερών.

Περιλαμβάνω άραγε και εσένα συγκεκριμένα σε όσους "έχουν τις ικανότητες, το χαρακτήρα και την τάση να με μπριζώνουν"; Η ερώτηση είναι σωστή και η απάντηση απλή. Εάν ναι, τότε το ξέρεις και δεν αναρωτιέσαι. Εάν αναρωτιέσαι, τότε όχι.

Για το μέλλον, πέρα από αυτές καθ' αυτές τις συνέπειες του ΝΑΙ ή του ΟΧΙ, κατ' αρχήν δε φοβάμαι εμφύλιο πόλεμο που κακαρίζει ο γελοίος ο Άδωνις στα κανάλια. Θα απαιτούσε οπλισμένο πληθυσμό (που δεν είμαστε, μάλλον), καθώς επίσης και στρατιωτική οργάνωση, διοικητική μέριμνα κλπ. Όποιος έχει κάνει τυφεκιοφόρος ξέρει ότι ακόμα και το αντάρτικο χρειάζεται διοικητική μέριμνα. Θεωρώ όμως δεδομένο ότι αν επικρατήσει το ΝΑΙ (που είναι το πιο πιθανό) θα έχουμε ταραχές στην Αθήνα με αναρχικούς, εμπρησμούς κλπ. Εάν πάλι επικρατήσει το ΟΧΙ, θεωρώ εξαιρετικά πιθανό να έχουμε στο Σύνταγμα σκηνικά πλατείας Μαϊντάν με χορηγία Βρυξελλών. Εύχομαι να μην έχουμε θύματα. Σημαντικός κίνδυνος για έκτροπα και απόψε σε λίγες ώρες, που οι εκδηλώσεις του ΝΑΙ και του ΟΧΙ πραγματοποιούνται δίπλα-δίπλα. Ίσως η καλύτερη δυνατή εξέλιξη αυτή την στιγμή θα ήταν να ακυρωθεί το δημοψήφισμα ως αντισυνταγματικό από το ΣτΕ (στο οποίο ΣτΕ δεν έχω γενικά εμπιστοσύνη, δεν το κρύβω).

Χτες έσβησα επιτέλους το λογαριασμό μου στο facebook. Τον είχα ανοίξει τον καιρό που ζούσα στο εξωτερικό για να κρατάω επαφή και να μοιράζομαι φωτογραφίες. Ήμουν πια για αρκετό καιρό σχεδόν ανενεργός, αλλά δεν το αποφάσιζα να την κάνω για καλά γιατί είχα πολλές φωτογραφίες που νομίζω δεν τις είχα κρατήσει αλλού.

Αυτή τη βδομάδα η εικόνα ήταν φρικτή. Κατά σάρκα συγγενείς ή φίλοι δεκαετιών, όχι ότι καυγάδιζαν, αλλά να, μπηχτές ο ένας στον άλλο κάθε δέκα λεπτά. Κουβέντα χαμηλοτάτου επιπέδου, εκατέροθεν. Πότε βλακέψαμε τόσο; Πάντα ήμασταν ή τώρα γίναμε; Δεν μπορώ να δεχτώ ότι πάντα ήμασταν, διότι δεν βλέπω πώς θα μπορούσε ανθρώπινος πολιτισμός να είχε δημιουργηθεί από και στηριχθεί σε ανθρώπους τόσο ηλίθιους! Αν έγραφε πριν αιώνες ο Κεκαυμένος περί μεγίστης βλακείας, εμείς μ' αυτά που βλέπουμε τι πρέπει να πούμε;

Εν πάση περιπτώσει, ουδέν κακόν αμιγές καλού, μη αντέχοντας άλλο να εκθέτω τον εαυτό μου σε τόσο μεγάλη δόση βλακείας, απέκτησα κίνητρο να κάνω τον κόπο να αντιγράψω μία μία τις φωτογραφίες στο σκληρό μου δίσκο και να πατήσω το κουμπάκι Delete Account. Μοιράζομαι παρακάτω μερικές, έτσι για να χαλαρώσουμε.

Ο τάφος του Κίρκεγκορ στην Κοπεγχάγη.

Στον συγκεκριμένο φιλόσοφο αποδίδεται μια ρήση του τύπου "όχι μόνο η αργία δεν είναι μήτηρ πάσης κακίας, αλλά μου φαίνεται η αργία είναι το μόνο όντως καλό". Κάτω από τρία μέτρα χώμα και άλλα τόσα χιόνι στη φωτογραφία, προφανώς δεν μπορεί παρά να βρίσκεται πλέον στην κατάσταση του "όντως καλού"!

Ηλιοβασίλεμα πίσω από τ' Αγιονόρος, όπως φαίνεται από τη Λήμνο (η φωτογραφία αυτή είναι κλεμμένη).

Λεπτομέρειες γλυπτών στο Φιέζολε της Τοσκάνης.

Μνημείο της Μάχης του Γκρούνβαλντ στην Κρακοβία.

Η φωτογραφία δεν είναι σπουδαία, ούτε το μνημείο, αλλά η μάχη ενδιαφέρουσα. Πρόκειται για νίκη των πολωνικών-λιθουανικών στρατευμάτων επί των δυνάμεων των τευτόνων ιπποτών, που φαίνεται να έπαιξε σημαντικό ρόλο στην απομείωση της ισχύος του παπικού μοναστικού τάγματος στο χώρο της βαλτικής.

Η Νύμφη του Λακωνικού, η Νεάπολη!