Ξημερώνει Κυριακή και ξημερώνουν επίσης τα 37α γενέθλιά μου και είπα να δοκιμάσω και αυτό το blogspot. Τζάμπα είναι και προς το παρόν αφορολόγητο. Κατά καιρούς νοιώθω την ανάγκη να βάζω κάτω δυο σκέψεις. Με το διαδίκτυο μπορεί κανείς να κοινοποιήσει τις σκέψεις του εύκολα, αλλά στα διάφορα forums ή στα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης υπάρχει πρόβλημα χώρου και εγώ δεν έχω το χάρισμα να γράφω επιγραμματικά. Είμαι αρκετά αναλυτικός. Αν περιοριστώ σε δυο-τρεις προτάσεις, όπως χρειάζεται να κάνω σε forums, συνήθως το αποτέλεσμα είναι διφορούμενο. Άλλα σκέφτομαι, άλλα λέω κι άλλα καταλαβαίνει ο άλλος. Είπα λοιπόν να δοκιμάσω το blogging μήπως είναι καλύτερα.
Ινδικόπλους;
Ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης ήταν ελληνόφωνος αιγυπτιώτης έμπορος του 6ου αιώνα, πριν την ισλαμική κατάκτηση, όταν η Αίγυπτος ήταν επαρχία ρωμαίικη ("βυζαντινή"), με αστική τάξη ελληνόφωνη και τον υπόλοιπο λαό απόγονο των αρχαίων αιγυπτίων και πρόγονο των σημερινών κοπτών. Ο Κοσμάς εικάζεται ότι έκανε αρκετά ταξίδια στον Ινδικό Ωκεανό για επαγγελματικούς λόγους. Σε μεγάλη ηλικία (δηλαδή για την εποχή εκείνη ίσως κάπου στα 35) έγινε μοναχός και κάθησε να γράψει αναμνήσεις απ' τα ταξίδια του. Μας σώθηκε το έργο του Χριστιανική Τοπογραφία, με αρκετά άχρηστα στοιχεία και δοξασίες της εποχής, αλλά και πολλά ιδιαίτερα χρήσιμα για το πώς έβλεπε τότε ένας "δυτικός businessman" τις Ινδίες, την Κεϋλάνη και ακόμα την Αιθιοπία. Νομίζω είναι ίσως μοναδική περιγραφή εκείνων των περιοχών για εκείνη την εποχή.
Διάβασα κάποια αποσπάσματα από τη Χριστιανική Τοπογραφία στα αγγλικά στο διαδίκτυο και κάποια άλλα που μου έδωσε στα ελληνικά η φίλη μου η Meera στο Cambridge την τελευταία φορά που με φιλοξένησαν με τον άντρα της. Μου έκανε εντύπωση το αναλυτικό κάποιων περιγραφών, και ειδικά οι "οδηγίες προς ναυτιλομένους" κυριολεκτικά, του τύπου "δυο μέρες νοτιοανατολικά με ευνοϊκό άνεμο από το τάδε λιμάνι, θα βρεις το άλλο λιμάνι - εκεί ο ντόπιος βασιλιάς συνήθως υποδέχεται τους ξένους εμπόρους φιλικά - θα βρεις να αγοράσεις χαλκό και λίγο πιπέρι - πιο πολύ πιπέρι όμως θα βρεις αν πας εκεί κι εκεί" κλπ. Αυτού του τύπου οι οδηγίες μου θύμισαν αρκετά το ημερολόγιο πλοίου του John Saris που δεν ήταν έλληνας αλλά geordie από το Yorkshire και πλοίαρχος του πρώτου αγγλικού εμπορικού πλοίου που έφτασε στην Ιαπωνία, το 17ο αιώνα. Είχα δανειστεί το ημερολόγιο από τη βιβλιοθήκη στο Cambridge και είχα ρίξει μια ματιά. Οι οδηγίες προς ναυτιλομένους που έγραφε για την περιοχή της Ινδονησίας ήταν αντίστοιχες με αυτές που έδινε ο Κοσμάς για άλλο τόπο και άλλη εποχή, αν και πιο αναλυτικές. Ναι, φαίνεται ότι οι επιχειρηματίες μας και οι πρακτικές τους τον καιρό του Κοσμά ήταν αιώνες μπροστά από την εποχή τους. Κι εσύ ξέρεις μόνο ότι "το Βυζάντιο" ήταν μια "αυτοκρατορία" σκοταδιστική και οπισθοδρομική. Τα μυαλά σου κι ένα γιούρο.
Οι παλιές Ινδίες στο μυαλό μας έχουν κάτι το μυθικό. Μπαχαρικά, κασμίρια, πετράδια, μαχαραγιάδες με παλάτια. Γεύσεις και αρώματα. Πριν μερικούς αιώνες, μια εμπορική εκστρατεία στην Ανατολή και πίσω στο Λονδίνο, την Αμβέρσα ή τη Λισαβόνα έκανε τον ταξιδιώτη έμπορο πλούσιο για όλη του τη ζωή.
Έρχομαι λοιπόν τώρα κι εγώ και λέω. Οι δυο συναρπαστικές σκέψεις που αισθανόμαστε την ανάγκη να βάλουμε κάτω σ' ένα κείμενο τι άλλο είναι, παρά ένα νοερό ταξίδι στις μυθικές χώρες με τα πλούτη, στις Ινδίες του πνεύματος. Και, το κείμενο αυτό καθ' αυτό, τι άλλο από το οδοιπορικό, από τις οδηγίες προς ναυτιλομένους. Πήγα εκεί, είδα αυτό. Έλα δες το κι εσύ.
Μπορεί να δεις και άλλα. Μπορεί να υπάρχουν και αξιοθέατα που εγώ να τα έχασα. Ή μπορεί κάτι να το είδα στραβά. Μην πάμε μακριά! Ο φίλος μου ο Κοσμάς ήταν πεπεισμένος ότι η Γη είναι επίπεδη. Φαίνεται ότι διαφωνούσε με τους άλλους καλογέρους στο μοναστήρι του, που του έλεγαν ότι είναι στρογγυλή και το ξέρουμε τόσους αιώνες εμείς εδώ στην Αίγυπτο. Κι αυτός επέμενε, ότι ταξίδεψε, πήγε στις Ινδίες, έφτασε μέχρι την άκρη της Γης, την είδε με τα μάτια του! Κι έκατσε κι έγραψε το οδοιπορικό του με όσα είδε, για να στηρίξει και αυτή τη θέση. Τι ειρωνία λοιπόν. Από ένα κόλλημα προέκυψε ένα βιβλίο, που, παρόλο το κόλλημα, πολλούς αιώνες μετά θεωρείται πολύτιμο για τις πληροφορίες που δίνει. Μα μήπως ήταν η πρώτη φορά που έγινε κάτι τέτοιο ή η τελευταία. Τόσοι και τόσοι σύγχρονοι φιλελεύθεροι επικαλούνται τον... Μαρξ!
Αυτό λοιπόν κάνει ένα κείμενο. Σε καλεί στο ταξίδι, να δεις κι εσύ τα αξιοθέατα - και εάν θέλεις, να συγκρίνεις μετά εμπειρίες. Δεν ξέρω πόσο συχνά θα γράφω. Όταν αισθάνομαι την ανάγκη. Συνήθως όταν θυμώνω, θέλω να γράφω. Έρχονται εκλογές, οπότε θα θυμώνω! Άλλωστε, για την πολιτική γονιμότητα της οργής έχουν μιλήσει και γράψει πιο έμπειροι από μένα.
Ινδικόπλους;
Ο Κοσμάς ο Ινδικοπλεύστης ήταν ελληνόφωνος αιγυπτιώτης έμπορος του 6ου αιώνα, πριν την ισλαμική κατάκτηση, όταν η Αίγυπτος ήταν επαρχία ρωμαίικη ("βυζαντινή"), με αστική τάξη ελληνόφωνη και τον υπόλοιπο λαό απόγονο των αρχαίων αιγυπτίων και πρόγονο των σημερινών κοπτών. Ο Κοσμάς εικάζεται ότι έκανε αρκετά ταξίδια στον Ινδικό Ωκεανό για επαγγελματικούς λόγους. Σε μεγάλη ηλικία (δηλαδή για την εποχή εκείνη ίσως κάπου στα 35) έγινε μοναχός και κάθησε να γράψει αναμνήσεις απ' τα ταξίδια του. Μας σώθηκε το έργο του Χριστιανική Τοπογραφία, με αρκετά άχρηστα στοιχεία και δοξασίες της εποχής, αλλά και πολλά ιδιαίτερα χρήσιμα για το πώς έβλεπε τότε ένας "δυτικός businessman" τις Ινδίες, την Κεϋλάνη και ακόμα την Αιθιοπία. Νομίζω είναι ίσως μοναδική περιγραφή εκείνων των περιοχών για εκείνη την εποχή.
Διάβασα κάποια αποσπάσματα από τη Χριστιανική Τοπογραφία στα αγγλικά στο διαδίκτυο και κάποια άλλα που μου έδωσε στα ελληνικά η φίλη μου η Meera στο Cambridge την τελευταία φορά που με φιλοξένησαν με τον άντρα της. Μου έκανε εντύπωση το αναλυτικό κάποιων περιγραφών, και ειδικά οι "οδηγίες προς ναυτιλομένους" κυριολεκτικά, του τύπου "δυο μέρες νοτιοανατολικά με ευνοϊκό άνεμο από το τάδε λιμάνι, θα βρεις το άλλο λιμάνι - εκεί ο ντόπιος βασιλιάς συνήθως υποδέχεται τους ξένους εμπόρους φιλικά - θα βρεις να αγοράσεις χαλκό και λίγο πιπέρι - πιο πολύ πιπέρι όμως θα βρεις αν πας εκεί κι εκεί" κλπ. Αυτού του τύπου οι οδηγίες μου θύμισαν αρκετά το ημερολόγιο πλοίου του John Saris που δεν ήταν έλληνας αλλά geordie από το Yorkshire και πλοίαρχος του πρώτου αγγλικού εμπορικού πλοίου που έφτασε στην Ιαπωνία, το 17ο αιώνα. Είχα δανειστεί το ημερολόγιο από τη βιβλιοθήκη στο Cambridge και είχα ρίξει μια ματιά. Οι οδηγίες προς ναυτιλομένους που έγραφε για την περιοχή της Ινδονησίας ήταν αντίστοιχες με αυτές που έδινε ο Κοσμάς για άλλο τόπο και άλλη εποχή, αν και πιο αναλυτικές. Ναι, φαίνεται ότι οι επιχειρηματίες μας και οι πρακτικές τους τον καιρό του Κοσμά ήταν αιώνες μπροστά από την εποχή τους. Κι εσύ ξέρεις μόνο ότι "το Βυζάντιο" ήταν μια "αυτοκρατορία" σκοταδιστική και οπισθοδρομική. Τα μυαλά σου κι ένα γιούρο.
Οι παλιές Ινδίες στο μυαλό μας έχουν κάτι το μυθικό. Μπαχαρικά, κασμίρια, πετράδια, μαχαραγιάδες με παλάτια. Γεύσεις και αρώματα. Πριν μερικούς αιώνες, μια εμπορική εκστρατεία στην Ανατολή και πίσω στο Λονδίνο, την Αμβέρσα ή τη Λισαβόνα έκανε τον ταξιδιώτη έμπορο πλούσιο για όλη του τη ζωή.
Έρχομαι λοιπόν τώρα κι εγώ και λέω. Οι δυο συναρπαστικές σκέψεις που αισθανόμαστε την ανάγκη να βάλουμε κάτω σ' ένα κείμενο τι άλλο είναι, παρά ένα νοερό ταξίδι στις μυθικές χώρες με τα πλούτη, στις Ινδίες του πνεύματος. Και, το κείμενο αυτό καθ' αυτό, τι άλλο από το οδοιπορικό, από τις οδηγίες προς ναυτιλομένους. Πήγα εκεί, είδα αυτό. Έλα δες το κι εσύ.
Μπορεί να δεις και άλλα. Μπορεί να υπάρχουν και αξιοθέατα που εγώ να τα έχασα. Ή μπορεί κάτι να το είδα στραβά. Μην πάμε μακριά! Ο φίλος μου ο Κοσμάς ήταν πεπεισμένος ότι η Γη είναι επίπεδη. Φαίνεται ότι διαφωνούσε με τους άλλους καλογέρους στο μοναστήρι του, που του έλεγαν ότι είναι στρογγυλή και το ξέρουμε τόσους αιώνες εμείς εδώ στην Αίγυπτο. Κι αυτός επέμενε, ότι ταξίδεψε, πήγε στις Ινδίες, έφτασε μέχρι την άκρη της Γης, την είδε με τα μάτια του! Κι έκατσε κι έγραψε το οδοιπορικό του με όσα είδε, για να στηρίξει και αυτή τη θέση. Τι ειρωνία λοιπόν. Από ένα κόλλημα προέκυψε ένα βιβλίο, που, παρόλο το κόλλημα, πολλούς αιώνες μετά θεωρείται πολύτιμο για τις πληροφορίες που δίνει. Μα μήπως ήταν η πρώτη φορά που έγινε κάτι τέτοιο ή η τελευταία. Τόσοι και τόσοι σύγχρονοι φιλελεύθεροι επικαλούνται τον... Μαρξ!
Αυτό λοιπόν κάνει ένα κείμενο. Σε καλεί στο ταξίδι, να δεις κι εσύ τα αξιοθέατα - και εάν θέλεις, να συγκρίνεις μετά εμπειρίες. Δεν ξέρω πόσο συχνά θα γράφω. Όταν αισθάνομαι την ανάγκη. Συνήθως όταν θυμώνω, θέλω να γράφω. Έρχονται εκλογές, οπότε θα θυμώνω! Άλλωστε, για την πολιτική γονιμότητα της οργής έχουν μιλήσει και γράψει πιο έμπειροι από μένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου